در یک دوره طبیعی قاعدگی، یک زن به‌طور متوسط (۳۵ تا ۸۰ میلی لیتر) خون در طول ۳ تا ۸ روز از دست می‌دهد. با این حال، برخی از زنان خون بیشتری از دست می‌دهند. این به‌عنوان خونریزی شدید یا طولانی مدت قاعدگی نامیده می‌شود و منوراژی نامیده می‌شود.
اکثر زنان هر ۲۴ تا ۳۸ روز (از روز اول از یک دوره قاعدگی تا شروع بعدی) یک دوره قاعدگی دارند. متوسط هرسیکل ۲۸ روز است. گفته می‌شود زنان که خونریزی قاعدگی سنگین یا طولانی دارند، (حدود ۸۰ میلی لیتر) خون یا بیشتر را در طول دوره قاعدگی خود از دست می‌دهند. از دست دادن مقدار زیادی خون در طول دوره قاعدگی می‌تواند مشکلات پزشکی مانند کم خونی ایجاد کند.
شایع‌ترین علل خونریزی بیش از حد قاعدگی عبارتند از:
- عدم تخمک‌گذاری ماهانه
- وجود بافت‌های غیر طبیعی در رحم مانند پولیپ‌ها، فیبروئید‌ها یا آدنومایوز
- اختلالات فاکتورهای خونی یا مصرف داروهای رقیق‌کننده خون
زنان با خونریزی شدید یا طولانی مدت قاعدگی معمولاً یک یا چند مورد زیر را دارند:
- در صورتی که هر یک تا سه ساعت از پد یا تامپون در دوران قاعدگی استفاده کنید
- بیش از هفت روز خونریزی کنید
- به‌دلیل خونریزی سنگین، نیاز به استفاده همزمان از پد و تامپون داشته باشید
- نیاز دارید که در طول شب پد یا تامپون را تعویض کنید
- لخته شدن خون بیشتر از ۲٫۵ سانتیمتر
- کم خونی کمبود آهن
اگر خونریزی شدید قاعدگی داشته باشید، پزشک ازشما می‌خواهد معاینه فیزیکی انجام دهد، از جمله معاینه لگن. ممکن است آزمایش‌های تکمیلی را براساس آنچه که در طی معاینه پیدا می‌کند توصیه کند که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش‌های خون به دنبال کم خونی، بیماری تیروئید یا اختلال خونریزی دهنده.
- سونوگرافی لگنی (معمولاً از طریق واژن انجام می‌شود)، که سونوگرافی می‌تواند پولیپ آندومتر و فیبروئید را تشخیص دهد.
- بیوپسی از بافت داخل رحم، به نام بیوپسی آندومتر را می‌توان در مطب انجام داد.
- هیستروسکوپی، که از یک دوربین کوچک برای نگاه کردن به داخل رحم استفاده می‌شود
بهترین درمان خونریزی شدید قاعدگی برای شما به موارد زیر بستگی دارد:
- علت خونریزی شما
- روش درمانی ترجیحی شما
- آیا شما نیازبه جلوگیری از بارداری دارید
- تمایل شما برای داشتن فرزند در آینده
پزشک شما احتمالاً با یک یا چند دارو شما را درمان می‌کند. اگر این درمان‌ها به اندازه کافی خونریزی را کاهش ندهند، گزینه دیگر می‌تواند درمان جراحی باشد.
ازدرمان‌های دارویی می‌توان به استفاده از انواع محصولات پیشگیری از بارداری هورمونی مانند قرص،آمپول، پچ پوستی یاIUD شاره کرد. همچنین از داروهای ضد التهاب‌های غیر استروییدی مثل ایبو بروفن یا آنتی فیبرینولیتیک مثل ترانسید استفاده کرد.
ازدرمان‌های جراحی می‌توان به برداشتن پولیپ یا میوم و همچنین تخریب لایه داخلی رحم (اندومتر)و مسدود کردن رگ‌های خونرسانی دهنده رحم و در نهایت خارج کردن رحم اشاره کرد.
